Meld je dan aan op onze jaarlijkse nieuwsbrief 'de Vlierefluiter' onderaan de pagina.
Ons verhaal
Lees het artikel in Trouw van 16 mei 2020 op de site van Trouw of in een PDF.
Bekijk hier de nieuwsupdates van najaar 2019, najaar 2018 en najaar 2017.
Vlier hoort van nature thuis in onze Brabantse streek. De struik gedijd goed op onze vochtige zandgronden, is niet echt ziektegevoelig en vraagt daardoor weinig tot geen bestrijdingsmiddelen. Ondanks dat en bijkomende wetenschappelijk bewezen gezondheidsclaims, is vlier in Nederland nog steeds een ondergewaardeerde struik. Je komt vlier in Nederland meestal tegen in het wild en sporadisch op een boerenerf. Waarom komen we in Nederland geen professionele vlierbessenteelt tegen? In Nederland is toch een behoorlijke afzet van diverse vlierproducten (zowel van de bes als van de bloesem) zoals sappen, siropen, likeur en thee? Helaas gaat het hier altijd over vlierbessen uit Duitsland, Oostenrijk of de voormalige Oostbloklanden. Wist u dat in Oostenrijk vlierbessenteelt de één na grootste teelt is van het land. De bessen worden verbouwd voor hun gezonde sap en hebben als bijkomstig voordeel dat de vliervelden in zomer en najaar zintuigenprikkelend zijn door hun mooie kleuren en citroenfrisse geuren.
Hier in Noord-Brabant zie je in het buitengebied alleen maar de bekende en voor de hand liggende teelten. Neem bijvoorbeeld maïsteelt voor veevoeding en de boomkwekerijen. Die laatste zijn in onze regio de afgelopen jaren exponentieel gegroeid (en de markt daarmee enigszins overspoeld), om nog maar niet te spreken over andere ‘nieuwe economische dragers’ zoals minicampings, caravanstallingen en zorgboerderijen. Waarom probeert niemand eens een keer wat anders? Ontbreekt het aan ondernemerschap of zijn het zulke goede ondernemers dat zij misschien wel zien dat er geen markt is voor vlierbessen en -bloesem?